@kunstkijken: ik weet niet precies waardoor het komt, misschien omdat het in New York de laatste zonnestralen regent en de zomer daarna toch echt voorbij is. Maar dit schilderij, net als de naderende herfst, maakt mij weemoedig.⠀

Voordat ik daar erg in had zag ik ‘Autumn Rhythm, No. 30’ als een volkoren cracker met daarop vakkundig uitgesmeerde chocolade hagelmix. Het zou zomaar kunnen: niemand die zo mooi kon knoeien als Jackson Pollock. ⠀

Maar na een poosje staren raakte ik bevangen door de strijd tussen Pollock en zijn doek. Ik verbeeld me zijn verwoede pogingen om orde te scheppen in de door hem zelf aangerichte chaos. Hoe hij al spetterend met verf en kwast, voortdurend schipperend tussen pech en geluk, harmonie probeert te vinden. Ik kan niet anders dan het geploeter van Pollock te zien als metafoor voor een mensenleven. Mijn mensenleven.

Ik ga eens verder rondneuzen hier, kijken of er ook een iets vrolijkere Pollock hangt. Dit keer met uitgesmeerde vruchtenhagel, misschien.”